αρρητίνωτος

-ον

ο αρετσίνωτος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + ρητίνη «ρετσίνι». Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στον Κατάλογο Εκθετών Α' Ολυμπιάδος].